Μνημόνευση Ονομάτων

Η μνημόνευση των αγαπημένων μας προσώπων που βρίσκονται στη ζωή αλλά και αυτών που έχουν εκδημήσει εις Κύριον αποτελεί χρέος αγάπης προς αυτούς.

Συμπληρώστε τα ονόματα των αγαπημένων σας ζώντων ή κεκοιμημένων, γράφοντας πριν από αυτά «Υπερ Υγείας» ή «Υπέρ Αναπαύσεως» και αντίστοιχα αν θέλετε σαρανταλείτουργο την Λέξη "ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ" και τα ονόματα θα διαβαστούν από τους πατέρες της Ιεράς Μονής Αγίου Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σάρωφ

Μπορείτε να καταχωρήσετε την δωρεά σας μέσω Paypal πατώντας το κουμπί Donate:

Η προτροπή του Αποστόλου Ιακώβου που διαβάζουμε στην επιστολή του μέσα στην Καινή Διαθήκη (Ιακ. ε΄, 16), είναι πολύ σημαντική και ωφέλιμη για εμάς τους χριστιανούς: «εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη», δηλαδή «να προσεύχεσθε ο ένας υπέρ του άλλου, δια να θεραπευθήτε και από τας σωματικάς και από τας πνευματικάς ασθενείας. Διότι δέησις, η οποία προσφέρεται με πίστιν πολλήν προς τον Θεόν εκ μέρους του δικαίου, έχει μεγάλην δύναμιν και φέρει θαυμαστά αποτελέσματα».

Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα της Εκκλησίας μας για όλους εμάς είναι η προσευχή. Οι προσευχές μας για τους ζωντανούς ή τους κεκοιμημένους, είναι η ένδειξη της αγάπης μας που πηγάζει από την καρδιά μας και σύμφωνα με τα ανωτέρω είναι ωφέλιμη. Όμως μεγαλύτερη αξία έχει όταν τα ονόματα αυτά τα δίνουμε να μνημονευτούν σε κάθε ιερή Ακολουθία της Εκκλησίας μας, (Εσπερινός, Παράκληση, Αγιασμός, Ευχέλαιο) με ανώτερη αυτή της Θείας Λειτουργίας.

Σε κάθε Θεία Λειτουργία ο ιερέας στην ακολουθία της Προθέσεως, από το πρόσφορο εξάγει το Σώμα του Χριστού, την μερίδα της Παναγίας, των Αγγέλων και των Αγίων και τέλος τις μερίδες (δηλαδή ψίχουλο) για κάθε έναν χριστιανό ορθόδοξο είτε ζωντανό είτε κεκοιμημένο, όπου όλοι αυτοί ενώνονται με το Σώμα του Χριστού. Εν συνεχεία κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο ιερέας επισφραγίζει τη μνημόνευση των ονομάτων ζώντων και κεκοιμημένων με τα λόγια «Απόπλυνον, Κύριε, τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων Σου τω αίματί Σου τω αγίω», δηλαδή, «ξέπλυνε Κύριε με το Αίμα Σου το Άγιο τις αμαρτίες όλων αυτών, (ζώντων και κεκοιμημένων) που εδώ δια των μερίδων αυτών μνημονεύθηκαν».

Όταν τα αγαπημένα μας πρόσωπα φεύγουν από αυτή τη ζωή, ελπίζουμε και προσευχόμαστε στον Θεό οι ψυχές τους να βρίσκονται στην κατάσταση της πρόγευσης του Παράδεισου. Κάτι το οποίο λέμε και στο Σύμβολο της Πίστεώς μας «...Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.»

Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν αναχωρεί μια ψυχή είναι η τελετή της κηδείας που σημαίνει φροντίδα (κῆδος= φροντίζω, κηδεία = φροντίδα), δηλαδή η τελευταία μας φροντίδα του φθαρτού σώματος του αγαπημένου μας προσώπου.

Από εκεί και μετά ακολουθούν κάποιες εκκλησιαστικές τελετές πολύ σημαντικές για τους κεκοιμημένους που ονομάζονται μνημόσυνα (η λέξη μνημόσυνο προέρχεται από την αρχαία λέξη μιμνήσκω, μιμνήσκομαι = θυμάμαι), που ουσιαστικά θυμόμαστε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και παρακαλούμε τον Θεό για την ανάπαυση της ψυχής τους. Τα μνημόσυνα αυτά τελούνται τρεις μέρες μετά την κοίμηση, εννέα ημέρες, σαράντα ημέρες, τρεις μήνες, έξι μήνες και μετά την συμπλήρωση ενός έτους, τελείται μνημόσυνο κάθε χρόνο στην επέτειο της κοίμησής του.

Εκτός από τα μνημόσυνα που αναφέραμε, η Εκκλησία μας έχει θεσπίσει κάποια Σάββατα αφιερωμένα στην μνημόνευση όλων των κεκοιμημένων, τα λεγόμενα Ψυχοσάββατα. Το πρώτο είναι πριν την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Ιδιαίτερη σημασία για τους ζωντανούς και τους κεκοιμημένους είναι το ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ, (Σαράντα Θείες Λειτουργίες επί σαράντα συνεχείς ημέρες), όπου ενισχύει, θεραπεύει, ενδυναμώνει και προστατεύει τους ζωντανούς, ενώ παραμυθεί, δροσίζει και αναπαύει τις ψυχές των κεκοιμημένων.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας, οι κεκοιμημένοι δεν έχουν πλέον περιθώρια μετανοίας, όπως έχουμε εμείς οι ζωντανοί και έτσι δεν μπορούν να καλυτερεύσουν τη θέση τους. Εμείς όμως μπορούμε να τους βοηθήσουμε και έχουμε χρέος να τους βοηθήσουμε. Όπως ανακουφίζουμε έναν συνάνθρωπό μας όταν του δίνουμε ελεημοσύνη ή ένα πιάτο φαγητό, την ίδια ανακούφιση προσφέρουμε στους κεκοιμημένους. Οι προσευχές μας ως ένδειξη της αγάπης μας, είναι η ελπίδα αναψυχής για εκείνους, διότι κάμπτουν το έλεος του Θεού.

Οι προσευχές μας και τα μνημόσυνα που κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι το ότι ζητάμε το έλεος του Θεού να τους βοηθήσει πριν την τελική κρίση. Τα μνημόσυνα είναι η υπεράσπιση των ψυχών των κεκοιμημένων και έχουν τη δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν τη ψυχή ενός ανθρώπου και τέτοιες μαρτυρίες έχουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Είναι πολύ σημαντική η προσευχή διότι όπως διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη στην Επιστολή του Ιακώβου κεφ. 5 στιχ. 16, βλέπουμε να γράφει το εξής: «προσεύχεστε ο ένας για τον άλλο, για να γιατρευτείτε. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να τελούνται Σαρανταλείτουργα και για τους ζωντανούς και για τους κεκοιμημένους. Είναι πολύ μεγάλη η βοήθεια που έχει η οικογένεια από το ιερό Σαρανταλείτουργο. Και καλό είναι το Σαρανταλείτουργο να ακολουθείται και να συνοδεύεται με την ελεημοσύνη.

Ένα Γεροντικό αναφέρει ότι σαράντα ουράνιες δυνάμεις, δηλαδή άγγελοι και αρχάγγελοι εμφανίστηκαν στο σπίτι ενός ανθρώπου που τέλεσε Σαρανταλείτουργο. Ο άνθρωπος τους ρώτησε ποιοι είστε. Εκείνοι του απάντησαν ότι εμείς είμαστε άγγελοι και κάθε ένας από εμάς καθημερινά μεταφέραμε τις προσευχές και την «προσφορά» σας από το Σαρανταλείτουργο στο θρόνο του Θεού, στην Αγία Τριάδα.